***

 ***

Obraz AI

 ***
masz szerszy widok na wszystko
co było dotąd ograniczeniem

świat zatrzymał się na chwilę
tylko czy zrozumiał przesłanie
drogi tylko w jedną stronę

pisanie imienia pomaga
przetrwać pustkę w tej konfiguracji
wszystkiego co się wydarza
w przesuwającym się kalejdoskopie

przestrzenie mają różne wymiary
jestem na pograniczu gdzie oddech trwa
do wydłużonej ciszy po słowach

teraz ich wydźwięk jest zupełnie inny

Obraz AI

Mężowi - 25.04.1956 - 28.04.2025

kiedyś się odnajdziemy
ja rozpoznam ciebie po błysku w oku
a ty mnie po ich przymrużeniu

może minie jakiś czas
który straci swój upływ
jak rzeka nad którą często staliśmy
patrząc w dal nieprzeniknioną

zakryte stanie się odkryte
przezroczyste wypełni się bez granic
dźwięk do tej pory nieopisany
odnajdzie swoją nazwę

za woalem niezapomnienia
w nienazwanych galaktykach
słyszę szum zdarzeń przebytych dróg
po tej samej trajektorii

tkam jeszcze nasz wszechświat
w którym jestem bliżej
by przebić się przez obły kształt łzy

w zimnym spokoju przestrzeni
krążącym na naszych pierścieniach
potykam się o istnienie

Obraz AI

Moje blogowanie przechodziło bardzo różne etapy. Od zachłyśnięcia się tym wiele, wiele lat temu. Zaczęło się od pisania. Pisania wierszy, cokolwiek to by oznaczało. Przez ten czas powstało ich wiele. Każdy z nich jest ważny, bo stanowi część mnie. 

Czasami w życiu zdarzają się różne sytuacje z wyjściem i bez wyjścia. ktoś nagle odchodzi, kiedy wydawałoby się, że jeszcze nie czas. A jednak to jest ten czas, ta chwila. Wtedy zupełnie zmienia się perspektywa patrzenia na życie, jak przez czarne okulary.

Po dłuższej przerwie powróciłam do pisania, wyrzucania z siebie negatywnych odczuć, żalu i rozgoryczenia po stracie. Odnalazłam również drogę do bloga który cały czas był i jest. Piszę tam życie, codzienność, to co cieszy, ale też jeszcze zaskakuje.

Ten blog powstał tylko dla wierszy i słów, które niosą w sobie jeszcze żałobę po mężu. Ona nigdy się nie kończy, więc zawsze będą powstawać wersy, które pomagają, które muszą wybrzmieć.

Dlaczego inny blog? nie chcę obarczać czytelnika tym co boli, bo życie trwa dalej i trzeba iść do przodu. Do nieznanego, ale nam przeznaczonemu biegowi zdarzeń.

Być może kiedyś zbiorę te wersy w ostatni drukowany tomik.